ตรวจหาเชื้อวัณโรคในเสมหะ (AFB)

วัณโรค (Tuberculosis) เป็นโรคติดเชื้อทางอากาศ สาเหตุมาจากการติดเชื้อแบคทีเรียที่ชื่อว่า ไมโคแบคทีเรียมทูเบอร์คูโลซิส (Mycobacterium tuberculosis) หรือไมโคแบคทีเรียมโบวิส (Mycobacterium bovis) 
ปกติแล้วผู้ที่ติดเชื้อวัณโรคมักไม่แสดงอาการใดๆ แต่ตัวโรคจะดำเนินต่อไป โดยแบ่งเป็น 3 ระยะ ได้แก่

• การติดเชื้อระยะแรก (Primary TB Infection)
• การติดเชื้อระยะแฝง (Latent TB Infection)
• ระยะแสดงอาการหรือระยะอาการกำเริบ (Active Disease)
  มีหลายล้านคนในโลกที่ติดเชื้อวัณโรคระยะแฝงโดยไม่เคยเข้าสู่ระยะกำเริบเลย

การติดเชื้อระยะแรก
เชื้อวัณโรคติดต่อได้จากการหายใจ ดังนั้นถ้าสูดอากาศในที่ที่มีเชื้อวัณโรคปะปนอยู่ก็อาจทำให้เกิดการติดเชื้อได้ เพราะเหตุนี้จึงทำให้ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับคนที่ติดเชื้อวัณโรคระยะกำเริบที่มักมีอาการไอ หรือจามบ่อยๆ มีโอกาสติดวัณโรคสูง
โดยทั่วไประบบภูมิคุ้มกันในร่างกายจะทำลายเชื้อแบคทีเรียทันที แต่สำหรับคนที่มีเซลล์แมคโครฟาจ (Macrophages) ซึ่งเป็นเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิดหนึ่ง เซลล์ดังกล่าวจะล้อมรอบเชื้อไว้ และบังคับให้เชื้ออยู่ในภาวะสงบไม่แสดงอาการใดๆ
อย่างไรก็ตาม ในประชากรบางกลุ่ม เช่น เด็กเล็ก ผู้สูงอายุ กลุ่มคนที่เพิ่งติดเชื้อวัณโรคได้ไม่นาน หรือกลุ่มคนที่มีภูมิคุ้มกันต่ำ หลังจากที่ได้รับเชื้อวัณโรคไม่กี่สัปดาห์ก็อาจแสดงอาการทันที

การติดเชื้อวัณโรคระยะแฝง
เชื้อวัณโรคในระยะนี้จะอยู่ในภาวะสงบ ผู้ป่วยที่ติดเชื้อระยะนี้จะไม่มีอาการใดๆ และจะไม่สามารถแพร่เชื้อไปสู่ผู้อื่นได้ ซึ่งสามารถตรวจพบการติดเชื้อระยะแฝงนี้ได้ด้วยการทดสอบปฏิกิริยาทางผิวหนัง (Tuberculin Skin Test) 
หรือการตรวจหาเชื้อวัณโรคในเลือดด้วยวิธีการตรวจสารอินเตอร์เฟอรอนแกมมา (Interferon-Gamma Release Assay: IGRA)
ปัจจุบันไม่จำเป็นต้องรักษาผู้ที่ติดเชื้อวัณโรคระยะแฝงทุกราย แต่จะเลือกรักษาเฉพาะคนที่มีโอกาสเสี่ยงสูงที่เชื้อจะพัฒนาเข้าสู่วัณโรคระยะกำเริบ เช่น เช่น บุคลากรการแพทย์ ผู้ป่วยที่กำลังจะได้รับเคมีบำบัด หรือยากดภูมิคุ้มกัน เพื่อป้องกันไม่ให้เชื้อวัณโรคแพร่กระจายต่อไป 
ในคนปกติที่ไม่มีเชื้อเอชไอวี (HIV) มีโอกาสเพียง 10% ที่เชื้อวัณโรคระยะแฝงจะพัฒนาเป็นเชื้อวัณโรคระยะกำเริบ แต่ถ้าเป็นผู้ที่ติดเชื้อเอชไอวีโอกาสที่เชื้อพัฒนาจะเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่า

วัณโรคระยะกำเริบ
ในระยะนี้ เชื้อโรคจะเพิ่มจำนวนและทำปฏิกิริยากับร่างกายจนทำให้เกิดอาการต่างๆ ขึ้น ซึ่งการติดเชื้อวัณโรคที่ปอดเป็นวัณโรคระยะกำเริบที่พบมากที่สุด โดยอาการที่พบ คือ

• หายใจติดขัด
• เจ็บหน้าอก
• ไอ อาจจะมีเสมหะร่วมด้วยก็ได้
• อ่อนเพลีย
• หนาวสั่นและเหงื่อออกตอนกลางคืน
• น้ำหนักลด
• หายใจมีเสียงหวีด
• ปวดตามตัว
• มีไข้เป็นๆ หายๆ
  นอกจากวัณโรคที่ปอดแล้ว ก็มีโอกาสที่จะติดเชื้อวัณโรคที่อวัยวะอื่นได้เช่นกัน เช่น ต่อมน้ำเหลือง กระดูก ข้อต่อ สมอง หรืออวัยวะภายในอื่นๆ ซึ่งอาการที่แสดงออกจะเหมือนกับอาการของวัณโรคที่ปอด และอาจจะมีอาการอื่นๆ ร่วมด้วย ขึ้นอยู่กับว่าติดเชื้อที่อวัยวะใด

โรงพยาบาล คลินิก หรือห้องปฏิบัติการอื่นๆ ที่มีบริการตรวจสุขภาพจากเลือด ปัสสาวะ ตรวจแล็บ ราคา เท่าไรบ้าง? เช็กราคาพร้อมโปรโมชั่นได้ที่นี่