โรคพาร์กินสัน (Parkinson’s disease) สาเหตุ อาการ วิธีรักษา


โรคพาร์กินสัน (Parkinson’s disease) สาเหตุ อาการ วิธีรักษา

โรคพาร์กินสัน คือ โรคที่มีความเสียหายของเซลล์ประสาทภายในสมอง ทำให้สารสื่อประสาทโดปามีนมีปริมาณลดลงและเป็นสาเหตุของอาการ ได้แก่ อาการสั่น เคลื่อนไหวช้า ร่างกายแข็งเกร็ง

บทนำโรคพาร์กินสัน

โรคพาร์กินสัน คือโรคที่มีความเสียหายเกิดขึ้นกับสมอง เมื่อเวลาผ่านไปความเสียหายจะเกิดมากขึ้นเรื่อยๆ  

อาการหลักของโรคพาร์กินสันมี 3 อาการ ได้แก่:

  • อาการสั่นของร่างกายส่วนใดส่วนหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ (tremor)
  • เคลื่อนไหวร่างกายช้า
  • ร่างกายแข็งเกร็ง กล้ามเนื้อไม่ยืดหยุ่น

ผู้ป่วยโรคพาร์กินสันอาจมีอาการอื่นๆ ทางด้านร่างกายและจิตใจด้วย ได้แก่:

  • ซึมเศร้า และวิตกกังวล
  • ปัญหาด้านการทรงตัวของร่างกาย ทำให้ผู้ป่วยอาจมีความเสี่ยงต่อการหกล้มได้
  • สูญเสียสัมผัสด้านการดมกลิ่น
  • ปัญหาด้านการนอนหลับ (นอนไม่หลับ)
  • ปัญหาด้านความทรงจำ

เมื่อไรควรไปพบแพทย์

หากคุณรู้สึกกังวลถึงอาการว่าคุณอาจเป็นโรคพาร์กินสัน ขอแนะนำให้คุณไปพบแพทย์

แพทย์จะสอบถามถึงอาการ/ปัญหาที่เกิดขึ้นกับคุณ และอาจส่งต่อคุณไปรักษากับแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเพื่อรับการตรวจเพิ่มเติม

สาเหตุของโรคพาร์กินสัน

โรคพาร์กินสันเกิดขึ้นเพราะร่างกายมีการสูญเสียเซลล์ประสาทภายในสมองส่วนที่เรียกว่า substantia nigra ทำให้ปริมาณสารเคมีในสมองที่ชื่อว่าโดปามีน (dopamine) มีปริมาณลดลง

โดปามีนเป็นสารสื่อประสาทในสมองที่มีบทบาทสำคัญในการควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกาย การลดลงของสารสื่อประสาทโดปามีนทำให้เกิดอาการต่างๆ ของโรคพาร์กินสัน

ยังไม่ทราบแน่ชัดถึงสาเหตุของการสูญเสียเซลล์ประสาทภายในสมอง ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่คิดว่าสาเหตุนั้นเกิดขึ้นจากปัจจัยด้านพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม

ใครบ้างที่ได้รับผลกระทบจากโรคพาร์กินสัน

พบผู้ป่วยโรคพาร์กินสันได้ประมาณ 1 ใน 500 คน ดังนั้นประมาณการว่าในประเทศไทยจะมีผู้ป่วยพาร์กินสัน 137,000 คน

ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยโรคพาร์กินสันจะเริ่มมีอาการครั้งแรกเมื่ออายุมากกว่า 50 ปี ขึ้นไป แต่ก็มีผู้ป่วยจำนวนหนึ่งประมาณ 1 ใน 20 ของผู้ป่วยพาร์กินสันที่เริ่มมีอาการครั้งแรกเมื่ออายุน้อยกว่า 40 ปี

ผู้ชายจะมีโอกาสเป็นโรคพาร์กินสันมากกว่าผู้หญิงเล็กน้อย

การรักษาโรคพาร์กินสัน

แม้ว่าในขณะนี้จะยังไม่มีวิธีรักษาโรคพาร์กินสันให้หายขาด แต่การรักษาที่มีในปัจจุบันจะช่วยบรรเทาอาการของผู้ป่วยและช่วยให้ผู้ป่วยยังคงมีคุณภาพชีวิตที่ดีให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

การรักษามีดังต่อไปนี้

  • การรักษาแบบประคับประคองตามอาการ เช่น การทำกายภาพบำบัด และการทำกิจกรรมบำบัด
  • การใช้ยา
  • ในบางกรณี อาจเลือกใช้การผ่าตัดสมอง

คุณอาจไม่จำเป็นต้องได้รับการรักษาใดๆ ในระยะแรกของโรคพาร์กินสันเพราะช่วงแรกมักมีอาการในระดับเล็กน้อย อย่างไรก็ตามคุณอาจจำเป็นต้องเข้าพบแพทย์ตามนัดหมายอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้แพทย์ผู้ป่วยเชี่ยวชาญติดตามอาการที่คุณเป็น

ภาพอนาคตของโรคพาร์กินสัน

เนื่องจากโรคพาร์กินสันเป็นโรคที่มีการดำเนินไปของโรคอย่างต่อเนื่อง อาการของโรคพาร์กินสันจะแย่ลงเมื่อเวลาผ่านไป และผู้ป่วยจะมีความยากลำบากในการใช้ชีวิตประจำวันมากขึ้นหากปราศจากการช่วยเหลือ

ผู้ป่วยโรคพาร์กินสันหลาคนตอบสนองดีต่อการรักษาและมีอาการเพียงเล็กน้อยถึงปานกลางเท่านั้น แต่จะมีผู้ป่วยจำนวนน้อยที่ตอบสนองต่อการรักษาไม่ดี เมื่อเวลาผ่านไปผู้ป่วยกลุ่มนี้จะมีอาการรุนแรงมากขึ้น

โรคพาร์กินสันไม่ได้เป็นสาเหตุให้ผู้ป่วยเสียชีวิตโดยตรง แต่โรคนี้ทำให้เกิดความเครียดเกิดขึ้นกับร่างกายอย่างมาก และทำให้ผู้ป่วยมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อรุนแรงและเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ง่ายขึ้น

อย่างไรก็ตาม ด้วยวิวัฒนาการการรักษาทางการแพทย์ในปัจจุบัน พบว่าผู้ป่วยโรคพาร์กินสันส่วนใหญ่มีชีวิตยืนยาวได้เหมือนคนทั่วไปหรือใกล้เคียงคนทั่วไป

เปรียบเทียบราคาโปรโมชั่นแพ็กเกจตรวจวิตามิน


ที่มาของข้อมูล

ขยาย

ปิด

@‌hdcoth line chat